Ubój zwierząt poza rzeźnią - praktyczne wskazówki
2020-11-05 07:44
Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią
(materiał opracowany w Departamencie Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi)
Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią dotyczy sytuacji, gdy zdrowe zwierzę, np. świnia, owca, koza, krowa, czy koń, ulegnie wypadkowi, np. złamie kończynę, kręgosłup, lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni. W takiej sytuacji istnieje możliwość uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
Co należy zrobić, gdy zdrowe zwierzę ulegnie wypadkowi?
W pierwszej kolejności należy jak najszybciej wezwać lekarza weterynarii zajmującego się leczeniem zwierząt gospodarskich, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy też uśmiercone.
Co należy zrobić, jeżeli wezwany lekarz weterynarii stwierdzi, że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności?
1.Należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią celem ustalenia, czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności - tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Wydanie takiej oceny jest warunkiem koniecznym wprowadzenia mięsa na rynek, tj. oferowania do sprzedaży i tym samym uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
2.Należy poddać zwierzę ubojowi z konieczności.
Kto może dokonać uboju z konieczności?
Ubój z konieczności powinien być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, tj. takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni.
W jaki sposób i w jakich warunkach powinien odbyć się ubój z konieczności?
W przypadku uboju zwierząt z konieczności poza rzeźnią posiadacz zwierząt jest zobowiązany do podjęcia wszelkich koniecznych działań, aby jak najszybciej dokonać uboju zwierzęcia, w tym dołożyć starań, aby podczas uboju i działań z nim związanych oszczędzić zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu, niepokoju i cierpienia.
Należy spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady nr 1099/2009 przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.
Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem wezwanego lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita zwierzęcia. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni.
Jakie dokumenty muszą być dostarczone do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia?
Do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia muszą być dostarczone następujące dokumenty:oświadczenie rolnika - stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;
zaświadczenie lekarza weterynarii - stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.
W jakich warunkach tusza wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia powinna być przewieziona do rzeźni?
Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi powinna być przewieziona do rzeźni w warunkach higienicznych i najszybciej jak to możliwe. Jeżeli transport potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju zwierzęcia, należy zapewnić warunki chłodnicze dla przewożonej tuszy i narządów wewnętrznych. W przypadku, gdy warunki klimatyczne na to pozwolą, nie ma konieczności poddawania chłodzeniu tusz i narządów wewnętrznych.
Co się stanie jeśli lekarz weterynarii uzna, że nie może być przeprowadzony ubój z konieczności?
Lekarz weterynarii może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone, albo uśmiercone. W przypadku gdy podjęta jest decyzja o uśmierceniu zwierzęcia, to:
- uśmiercanie przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego,
- tusza może być poddana utylizacji lub
- za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych (jeżeli chce się uzyskać taką zgodę, należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii).
Ponadto, w przypadku zdrowych zwierząt kopytnych, które uległy wypadkowi, takich jak świnia, owca, koza lub cielę do 6 miesiąca życia, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Przy przeprowadzaniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, niemniej jednak pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży.
Co należy zrobić, jeśli nie znajdzie się rzeźni, która zgodziłaby się na przyjęcie tuszy wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności?
W tej sytuacji rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go bądź przeprowadzenie uboju w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Jeśli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Czy w każdym przypadku prawidłowo przeprowadzonego uboju z konieczności można zagwarantować, że zostanie uratowana wartość rzeźna zwierzęcia?
Mięso pozyskane ze zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności, w każdym przypadku poddawane jest badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w rzeźni. Badanie to ma na celu dokonanie oceny, czy mięso jest zdatne, czy też niezdatne do spożycia przez ludzi, zanim zostanie wprowadzone na rynek.
Wartość rzeźna zwierzęcia zostanie uratowana w przypadku, gdy tusza zostanie oceniona jako zdatna do spożycia przez ludzi.
Natomiast gdy tusza zostanie oceniona jako niezdatna do spożycia przez ludzi, poddawana jest utylizacji (kto ponosi koszt utylizacji zależy od umowy jaka została zawarta pomiędzy rolnikiem a podmiotem prowadzącym rzeźnię) bądź za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona jest do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.
Czy w przypadku uboju z konieczności wymagane jest powiadomienie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa?
W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności zwierząt z gatunku bydło, owce, kozy lub świnie, konieczne jest powiadomienie o tym zdarzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy pamiętać, że ubój bydła, owcy, świni lub kozy należy zgłosić w terminie 7 dni.
Natomiast na terenach objętych restrykcjami w związku z afrykańskim pomorem świń termin na przekazanie informacji wynosi 2 dni w przypadku uboju z konieczności świń.
Wykaz rzeźni przyjmujących zwierzęta po uboju z konieczności poza rzeźnią zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 853/2004
20033804 "BEEF-MAREK" Marek Zbigniew Zakrzewski Zakrzewo Zalesie 1 07-324 Szulborze Wielkie
Zakład Ubojowy
17-120 Brańsk, Brzeźnica 67A
20090102 Przedsiębiorstwo Produkcyjno- Usługowo- Handlowe "LAIT" Urszula Sójka
16-515 Puńsk, Puńsk Wieś 17
20130101 Zakłady Mięsne ,,Łuniewscy" Eugeniusz Łuniewski
18-214 Klukowo, Kostry Śmiejki 12
WYKAZ RZEŹNI STRONA GIW
POSTĘPOWANIE W RZEŹNI PO PRZYWIEZIENIU TUSZY ZWIERZĘCIA PODDANEGO UBOJOWI Z KONIECZNOŚCI POZA RZEŹNIĄ
- W sytuacji, gdy do rzeźni zostanie przywieziona tusza zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności poza rzeźnią, urzędowy lekarz weterynarii wyznaczony do nadzoru nad ubojem w tym zakładzie, przekazuje niezwłocznie informację o takim zdarzeniu PLW właściwemu terytorialnie dla rzeźni.
- PLW właściwy dla rzeźni przekazuje następnie pisemną informację wraz z dokumentami dostarczonymi z tuszą zwierzęcia PLW właściwemu dla miejsca pochodzenia zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności o przyjęciu do zakładu tuszy po takim uboju.
- PLW właściwy dla miejsca pochodzenia zwierzęcia po przeprowadzeniu analizy ryzyka na podstawie uzyskanej dokumentacji i posiadanych informacji w zakresie nadzoru nad danym gospodarstwem, w razie potrzeby przeprowadza kontrolę w gospodarstwie pochodzenia zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.
- Ze wszystkich podejrzanych tusz podczas kontroli w rzeźniach prowadzących ubój zwierząt kopytnych udomowionych pobiera się próbki mięśni do badań w kierunku obecności antybiotyków i/lub niesterydowych leków przeciwzapalnych.
KOPIE DOKUMENTÓW:
- OSWIADCZENIA PRZEDSIĘBIORCY SEKTORA SPOŻYWCZEGO, KTÓRY UTRZYMYWAŁ ZWIERZĘ PODDANE UBOJOWI Z KONIECZNOŚCI POZA RZEŹNIĄ
- OŚWIADCZENIE LEKARZA WETERYNARII DOTYCZĄCE ZWIERZĘCIA PODDANEGO UBOJOWI Z KONIECZNOŚCI POZA RZEŹNIĄ
POWINNY NIEZWŁOCZNIE BYĆ DOSTARCZONE POWIATOWEMU LEKARZOWI WETERYNARII WŁAŚCIWEMU DLA MIEJSCA POCHODZENIA ZWIERZĘCIA !!!!!!!!!!!!!!!!!
ROZPORZĄDZENIE(WE) NR 853/2004 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 29 kwietnia 2004 r.
(Dz.U. L 139, 30.4.2004, p.55)
ROZDZIAŁ VI UBÓJ Z KONIECZNOŚCI POZA RZEŹNIĄ
Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze zobowiązane są zapewnić, aby mięso zwierząt gospodarskich kopytnych poddanych ubojowi z konieczności poza rzeźnią było wykorzystane do celów spożycia przez ludzi wyłącznie, jeżeli spełnia poniższe wymogi.
- Zwierzę zdrowe pod wszystkimi innymi względami miało wypadek, który uniemożliwił jego transport do rzeźni z przyczyn podyktowanych jego dobrostanem.
- Zwierzę musi zostać poddane badaniu przedubojowemu przez lekarza weterynarii.
- Zwierzę poddane ubojowi i odkrwawieniu musi zostać przewiezione do rzeźni w higienicznych warunkach i bez zbędnej zwłoki. Usunięcia żołądka i jelit, bez dalszej obróbki poubojowej, można dokonać na miejscu, pod nadzorem lekarza weterynarii. Wszelkie usunięte narządy wewnętrzne muszą towarzyszyć zwierzęciu do rzeźni, oraz muszą być oznakowane jako przynależące do tego zwierzęcia.
( KREW ZWIERZĘCIA JEST GROMADZONA W POJEMNIKU I RAZEM Z TUSZĄ PRZEKAZANA DO RZEŹNI)
- Jeżeli od chwili dokonania uboju do przybycia do rzeźniupływa więcej niż dwie godziny, zwierzę musi zostać schłodzone. Jeżeli klimat na to zezwala, nie ma konieczności poddawania zwierzęcia chłodzeniu aktywnemu.
- Zwierzęciu musi towarzyszyć do rzeźni oświadczenie podmiotu prowadzącego przedsiębiorstwo spożywcze, który utrzymywał zwierzę, stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji.
- Zwierzęciu musi towarzyszyć do rzeźni poświadczenie lekarza weterynarii, stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, jego datę i czas oraz przyczynę uboju z konieczności, a także charakter leczenia, jakie zastosował lekarz weterynarii wobec danego zwierzęcia.
- Zwierzę poddane ubojowi musi nadawać się do spożycia przez ludzi w następstwie przeprowadzenia badania poubojowego w rzeźni, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 854/2004, w tym także po dokonaniu dodatkowych badań, jakie są wymagane w przypadku uboju z konieczności.
- Podmioty prowadzące przedsiębiorstwo spożywcze zobowiązane są przestrzegać wskazówek dotyczących wykorzystania mięsa, jakich może udzielić im urzędowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu badania poubojowego.